Apollo of Ghesangh der Musen

Liedeken,

Op de Wijse: Het regent en de Son, &c.

T’Regent en die Sonne schijnt ’t is Kermis in de Hel,
Van Treurenburch werd ick ghenoot ten avondt-spel,
Van mijn lief hert op ’t slot van Blijen-burghe.

Nu hertjen weest vry blijde, nu keeltjen vrolijck singht,

Ghy suchten blijft daer binnen, ghy schellemkens u bedwinght,
Eet en drinckt, en laet violen sorghen.

V lodderlijck ghelaet, u dertel boevery,

Dat doet de boeren mercken dat ick u neef niet zy,
Lief hertjen de natuur verwint de leere.

Maer wildyse bedrieghen en dat sy sitten stom,

Soo dick als ick u kusse, gheeft my een kus weerom,
’T sal u niet deeren, maer suspicie weeren.

V vlucht die doet my vollegen, en ghy kijckt selver om,

V slaen maeckt my verbolghen, u kijven maeckt my stom,
V weygren is een oorsaeck van verlanghen.

Sit nu vry op de stoepen ghebueren, en siet vry

Wie dat daer nu comt kloppen, klapt, snapt, wat roert het my.
Waeckt al de nacht, en wilt doch morghen slapen.

Klopt nu vry aen de rinckel, of gheeft een loose knip,

Of klopt vry met u knockel, ick wed ghy vanght nu slip,
Ick wed ghy comter van avondt niet inne.

Lief hertjen gaen wy wandelen hier buyten in het groen,

Van ’t een prieel in ’t andere, misschien of wy ’t meer doen,
Al te lief hertjen kan niet langhe duren.

Nu appelboom swijcht stille, nu banckjen weest secreet,

Of seght het vry u meester al ’tgheene dat ghy weet,
Misschien of ghy zijn hertjen mocht beweghen.

Wat sit ick vast en singhe, die tijdt die gaet voorby,

En wil dat ick moet scheyden van Blijen-burghe bly,
Tijdt benijdt ghy my nu vreucht te maken.

Adieu o Blijen-burgh, adieu in eeuwicheyt,

In Treuren-burgher kercke soo werd ick nu gheleyt,
Adieu, adieu, o na schoon weer comt reghen.