Apollo of Ghesangh der Musen



[pagina 63]
[Wel op mijn hert, wel op mijn ziel]
Stem: Nachtegael kleyn vogelken. VVEl op mijn hert, vvel op mijn ziel, Siet hier is u vvraeck, Nu smeecktse die haer ver achtervvaerts hiel, Haer straffe sinnen, beginnen, te minnen, Noyt vreemder saeck. 'T gheen datter t'huys quam en vvildese niet, Sy hiel haer soo trots, Al lachende gecktse met mijn verdriet, Al mijn suchte, mijn duchten, voor kluchten, Verteldese spots. Doch bleefse verhardt al vvaerse van steen, Als een statue gheplant, Haer ooren stoptse voor mijn ghebeen, Ick verlietse, dat sietse, nu bietse My self de handt. Nu heeft het gheval sijn radt ghekeert, En sy is vergeckt Op die haer soo menichmael heeft begeert, Als huys-vrouvve, sijn trouvve, te houvven Gants onbevlecht. Te laet ist Iofvrou, 'tis veel te laet, Mijn sin is gheleyt Op schoonder, en hoogher, en grooter van staet, En hier neven, vvy leven, beyd' even Met vrolijckheyt. Princesjen indien u yet goets voorvalt Tast vry blijdelijck toe, Ghemeenelijck die sijn gheluck vermalt, Daelt noch meerder, valt veerder, en eerder, Neemt dit in goe.