Apollo of Ghesangh der Musen
(1615)–Anoniem Apollo of Ghesangh der Musen– AuteursrechtvrijOp de stem: Echo die soo menichmael.
HEbt deernis met een knaepjen jongh
Ghy Maeghdens vol deuchden,
Die daer van reyne liefde songh
Verblijdt, verheught, met vreuchden:
Ick min de vrysters hoogh en laegh,
Sy comen niet uyt mijn ghedacht,
Dit schoon gheslacht
Ick een goet hert toe draegh.
Ghy zijt wat schotigh van persoon
Een Man kent ghy vermaken,
Ick denck met een soo overschoon
Soudt lustigh zijn te waken,
Behalven 't voordeel van 't verlies
Komt sy in't reycken wel te pas,
Dees brave tas
Ick voor een ander kies.
Een meysken kleyn men lichtelijck tilt,
Dies kan sy ons verfraeyen,
En boven dat, sy lustigh drilt
| |
[pagina 55]
| |
Soo wil sy wel uyt vermeyen,
Petite dochtertjens abelheyt,
Krijght van de vryers groote loop,
Ten breeckt gheen koop,
Ick sie na sulcken meyt.
Of oock dees bolle Truytjens vet,
Gel-veltjens of bruynetjens,
Die maken mijn jonghe sinnen schu,
Met haer aenval'ghe pretjens,
Een blancke vryster is wel schoon,
Maer het bruynetjen Peulu soet
Is wel ghemoet,
Een lodderlijck persoon.
Princesse jonghe dochters braef
Die my dus kent beweghen,
Ghy zijt daer ick om loop en draef,
Dus laet my niet verleghen,
De vreucht mijns levens leyter an:
Al ben ick jongh verstoot my niet,
V schoot my biedt
En maeckt van my een man.
|
|