Apollo of Ghesangh der Musen
(1615)–Anoniem Apollo of Ghesangh der Musen–
AuteursrechtvrijOp de voys: Schoonste Nimphe.
1
ICk Cupido Goden Godt,
Die versot
D’aldersterckster mannen herten
| |
[pagina 21]
| |
Iae het cloeckste dat men vindt
Maeck ick blindt,
Door mijn wulpse dertel perten, Door mijn &c.
2 Ist my eer, dat ick een Landt
Steeck in brandt,
Als ick werck Helenae treken,
D’Hemel kennet mijnen schicht,
D’Hel onlicht
Can ick met mijn vyer ontsteken, Can ick &c.
3 Waerom mimert Phoebus soo,
End’ Pluto,
Waerom giert Pan door de berghen?
Selfs mijn Moeder treurich is
Alles wis
Can ick met mijn boghe terghen.
4 Als ick schiet maer eenen pijl
Metter ijl
Can ick haest de Ieucht ontstellen,
Ionghmans krielen dan terstont
Om den mont
Van de Meyskens diese quellen.
5 Menich Paris noch by nacht
De deur wacht
Van sijn soet-suur uytvercoren:
Oock soo kan ick het ghemoet
Door mijn gloet
Van die weygher-Meyskens storen.
6 Doch dit alles acht ick kleyn
End’ ghemeyn,
Wilder oock gheen eer af trecken
Dat ick Hercles minlijck ree
Spinnen dee,
Oft oock Goden kan verwecken.
7 Meerder eer verdien ick nu
Dat ick u
Anna, die wel seven jaren
Mijnen boghe volder kracht
Hebt veracht
Eyndlijck noch met Pauw doe paren.
8 Dijne pruytsheyt, dijn beval
| |
[pagina 22]
| |
Liefghetal
Is nu eenmael t’ondercomen:
Wat voor Meyskens zijnder noch
Die ick toch
Nu voortaen niet en sal toomen?
9 Noch een Anna isser, welck
Trots van elck
Oock mijn pijlen derf versmaden,
Die ick doch eer langhen tijt
Sal te spijt
Met mijns Liefdens dauw versaden.
10 Vlecht my Flora eenen Crans
Dat ick dans
Met dees lieves Bruyts soet wesen,
Bruydgom Pauw, daer is u Bruyt
Die ick uyt
Ander, voor u hebb’ ghelesen.
11 Treckt in uwen Ruytenborgh,
Sonder sorgh
Om mijns pijlens loon te smaken,
Dommelt, stommelt vrolijck daer
Lieflijck paer,
Ofter schoon wat Ruyten braken.
12 Ghy zijt t’saem wel, ick vertreck
Tot verweck
Van dees ander Bruylofts karen:
Bruylofts-gasten rontsom kust
Metter lust,
Kuskens mach men doch niet sparen.
Maugre Envie. |
|