Antilliaanse Cahiers. Jaargang 3

[p. 32]

XXX

Ik leid mijn karaveen maar verder.
deze mensen zoeken iets, ik weet niet wat.

Want de kokospalmen zijn al kaalgeplukt,
de goede en de boze geesten,
reeds in de avondschemering gevlucht.

weldra raken ook de mijnen uitgeput.

de herten komen nu niet meer
aan de open beken drinken.
de leeuwen worden mak
en helpen herten vluchten.

de krokodillen zijn ook weggedoken.
het nijlpaard schuwt het veld,
de olifanten vliegen schielijk weg.

eens kwam de blanke karavaan
en zocht een zwart lichaam.
nu komt de blanke karavaan
en zoekt een geest voor zijn musea.