Antilliaanse Cahiers. Jaargang 1-2

[p. 20]

Schimmen van een vissersziel

Schimmen komen
zware oude grauwwitte
waterzeilers
schepen van piraten
zielen
machtige graven
onbewoonde baaien duiken op
achter lichte rotsen
in de blauwgroene scheidingen
langs de kust
het zand uit de bergen
loopt hier onder water uit
edelstenen voor de vissen

Broedende opstanden
in de bastige ziel
dromende rituelen
de handen spelen
warte strepen op het kleed
witte eenzaamheid van het donkere leven
zo ver gedreven
Soms tuurt hij naar de kust
het beeld kleeft in de warmte
van het water en de zon
hij is al te ver gekomen
en drijft
niet naar de grauwe schoeners
nog verder zelfs
de primitieve vissen daar beneden
riepen hem
en hij keerde niet weer