Antilliaanse Cahiers. Jaargang 1-2

[p. 8]

Pierre Lauffer
Zeeman aan de wal

Ik ben weer van de zee
teruggekomen
en weet nog dat ik leef
doordat een vrouw mij mee-
genomen
heeft
naar een donk're zolderkamer.

Daar heb ik als een kind
haar mond gezoend.
De golven klotsten ver
toen ik haar lieve vrind
genoemd werd
onder de roestige petroleumlamp.

Waar moet ik nu naar toe?
Ik sta alleen
in de stinkende steeg
en voel mij zo moe.
Het is een
leeg
gevoel
dat mij terugstuurt naar mijn schip.