Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 2. Commentaar

[p. 82]

55 Ick weet een vrouken amoreus
AL CIV

Lit.: FvD I, p. 566; MM, p. 130.

Bronnen:
Sl 26 Nae die wise Ick weet een vrouken amoreus/si heeft mijn herte beuaen.

God is mijn licht/ mijn sa - li- cheyt Voer
wien sal ick be- - uen? Voer wien sal ic
scro-men Gods ma - ie-steyt Die wil be-schermen mijn
le- - uen Wanneer op mi ver- sel- -len
Die bose mijnvleysch te ver-nie- -len Mijn
vi - an-den die mi quel - len Als re - bel- -
len Men sach wel hoe sij vie - - len.

Hebben wij, in de eerste regel volgens Sl, te maken met een zwerfregel, verwant o.a. aan het bekende ‘Innsbruck ich muss dich lassen’?

[p. 83]

De meerstemmige zetting (Lenaerts, p. 66, uitwerking (107)) staat dichter bij de versie van Eccl.

Eccl., p. 83-84. Het XXVIII. (lees XXXVIII.) Liedeken wt het selfde capittel, op de wijse, Ick weet een vrouken amoreus.

Des sot- ten hert ghe-lijct seer wel// een pot die
al - tijt staet en leect//
Gods leer valt hem int hoo-ren fel// sy druypt wt
hem/dwaes- lyck hy spreect//
maer den ver - nuf - ten
dit niet ont-breect// wanneer hy swijsheyts lee - re
hoort// ter - stont prijst hy haer ge - luyt// en breyt dat
wt// daer hem de dwaes eer om ver - stoort.