Antwerps liedboek(2001)–Anoniem Antwerps liedboek– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende 158 Een oudt liedeken 1 UAn liefden coemt groot lijden Ende onder wijlen groot leyt Het vrijde een hertoginne Een ridder wel gemeyt Hi mindese seere hi hadse lief Si en consten van grooter liefden Te samen ghecomen niet 2 Die ioncfrouwe die was edele Ende si ghinc eenen ganck Al tot haers vaders poorte Daer si dat wachterken vant Och wachter mijns vaders wachterkijn. Hoe rijck soude ic v maken Woudt ghi gheloouen my. 3 Ick soude v wel gheloouen [Folio 87r] [fol. 87r] Wel edel ioncfrouwelijn Ontsage ic niet so seere Den grooten heer vader dijn Ick ontsie so seer dijns vaders thoren Waert dat v yet misquame Mijn leuen dat waer verloren 4 Mi en sal niet miscomen Mijns vaders wachterkijn Beyde ic v yet te langhe. Singt op ende wachtet mi Ende wachtet mi voor der manen schijn Singhet op een goet nyeu liedekijn Singhet op ende wachtet mi 5 Die wachter ontsloot die poorte die ioncfrou die was bereedt Den sadel worp si op haer paert Si reedt ten holen steene waert Daer si haer soete liefken niet en vant Daer sadt die fiere nachtegale Van minnen so wel en sanck 6 Nv segghet mi seyde si nachtegale Wel cleyn wilt vogelkijn Woudt ghi mi die bootscap draghen | Waer mijn schoon lief mach zijn Hi nam die ioncfrou edele Hi settese achter hem op zijn paert Hi voerdese also verre tot zijnder moeder waert 7 Moeder hier is mijn soete lief die ick vant ten holensteen Vondise ten holensteen so voertse wederom daer af soude comen groot leyt daer af sal comen grooten noot Daer salder eer morghen noene Noch drie om wesen doot 8 Hi nam die ioncfrou edele Hi settese achter hem op zijn paert Hi voerdese wederomme Ten holensteen waert. Daer lach haer lief van rouwe doot Al in zijns selfs swaert vermoort Was dat niet iammer groot 9 Si nam daer dat selue swaert Si settet op haer herte Mer eer dat swaert ten haluen quam [Folio 87v] [fol. 87v] Haer herteken dat haer brac. daer lagen si beide van rouwe doot. den ridder ende zijn soete lief was dat niet iammer groot. 10 Die nacht die was seer doncker Die mane en scheen niet claer Scone weerde moeder gods. Hoe salt met mi vergaen Hoordy ons wachterken kermen niet Ick duechte onser beyder dochter Sal wesen in groot verdriet 11 Die heere die stont op Ende hi ontstack een licht Hi ghinc van bedde te bedde. Hi en vant zijn dochter daer niet En hoordy ons wachterken kermen niet Ic ducht onser beyder dochter Sal wesen in groot verdriet | 12 Si namen daer dat goelijc wachterkijn Si leydent op den disch Si snedent in vieren Ghelijc den salmen visch Raet waerom deden si dat. Om dat een ander wachterken Soude wachten te badt. Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd