Antwerps liedboek

152 Een oudt liedeken.

1
TE Gherbeken binnen
daer staet een steenen huys
daer rijdt alle dage
Een edel lantsvrouwe wt
Si rijdt wt alle daghe
Selue heeft si een so goeden getrouwen man
die clerc die scrijuer stont in haeren sinne.

[fol. 84r]

 

2

 

Die heere tot zijnder vrouwen sprack

 

Wel edel ioncfrouwe mijn

 

Seer wonderlijcke dinghen

 

Mi ter ooren ghecomen zijn

 

Mi is ter ooren ghecomen.

 

Hoe dat ghi metten scrijuer gaet spaceren inden wijn

 

Ende te samen boeleren gaet inder stouen

 

 

 

3

 

Och heere seyde si heere

 

Wel edel heere mijn.

 

Van alle sulcke dinghen

 

Wil ick onschuldich zijn

 

Ic en quam noeyt inder stouen

 

Tis so menighe vrou soo menich eerbaer wijf

 

Si worden also dick beloghen

 

 

 

4

 

Tsmorghens vroech alst was schoon dach

 

die heere reedt van huys

 

Mer des auonts also spade

 

So quam hi wederom na huys

 

Hi streeck op zijnder salen.

 

Daer vant hi sinen scrijuer bi zijnder ioncfrouwen staen.

 

Seer vriendelic dat si op malcanderen sagen

 

 

 

5

 

Die vrouwe tot haren heere sprack

 

Wel edel heere mijn

 

Van alsulcke saken |

 

Moet ic nv schuldich zijn

 

Laet uwen moet doch sincken

 

Daer twee soete liefkens tsamen vergadert zijn

 

Den rincschen coelen wijn woudy hem gaerne schincken

 

 

 

6

 

Den rinschen coelen wijn.

 

Die ick v schincken sal

 

Daer sult ghi wel op dincken

 

Alle v leuen lanc

 

Ghi sult daerom wel dincken

 

Ic sal v beyde te gader doen steken in eenen sac.

 

Al inder masen sal ic v doen verdrincken.

 

 

 

7

 

Hi namse daer beyde te gader

 

Hi stackse in eenen sack

 

Hi worpse al in der masen

 

Die mase die was nat.

 

Hi worpse al inder masen

 

Daer stont so menich heere so menich edel man

 

die dat met beweenenden ooghen saghen an.