Antwerps liedboek(2001)–Anoniem Antwerps liedboek– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende 122 Een oudt liedeken. 1 O Venus bant o vierich brant. Hoe heeft dat vrouken so playsant. Mijn herteken onbedwonghen Dat doet haer troostelijc onderstant Twele mi hout inder vruechden bant Gheswongen ondanck der nijders tongen 2 Reyn lieflijck beelt reyn suyuer iuecht Ende wel ghedaen vol alder duecht Aen v staen alle mijn sinnen Als ic v sie mijn herteken verhuecht Ghi zijt die mi troost gheuen moecht alleyne och wout ghi dat bekenne reyne. 3 In trouwen vry waer dat ick si Hebbe ic bereyt mijn herte tot dy [Folio 68v] [fol. 68v] Nochtans moet ic v deruen Gheen meerder pijn noch lijden in mi dan dat ic v niet en mach wesen bi Mer steruen dat sal ick noch verweruen. 4 Dat blijde woort is mijn confoort dat heeft nv strijt in mi ghestoort Mijn herte en mach verweruen Och heere hout mi van moede accoort Ghi zijt die alle mijn cracht doorboort Alleene lief wilt mi troost verleenen 5 V fier gelaet v soete aenschijn Belieft so wel dat herte mijn Och wout ghi mi troost gheuen Ontfanghet mi doch in dat herte dijn So sal ick die alderliefste zijn Sonder sneuen bouen al die ter werelt leuen. 6 V woordeken soet mijn trueren boet Si leyden mijn herte ter minen vloet Al reyn van alle smerten Hout v gestadich wat ghi doet Tot v seynde ic alle mijn | groet Op aerden tot uwer ganser waerden 7 Och vrouwen raet is dicwils quaet Mer dat si mint ende na versmaet En zijn geen abel seden Dies hope ic daer alle mijn troost aenstaet Si is int woort als in die daet Besneden dies ben ic badt te vreden 8 Aen v so staet mijn leuen al Ghi zijt mijns herten lief ghetal Ten can mi niet vergheten Mijn herte gheen lieuer kiesen en sal door eenich druck oft ongheual door weten dies wil ick mi vermeten 9 Ick ben haer raet ende niet so waert Haer minlike woorden mijn herte doorgaet. V alderliefste wil ic wachten Door v so lijde ic menich leet Aen v alleen mijn hope steet Mer crachten dus wil ic op v wachten 10 Die swane singt wanneer haer dwingt die doot diet al te niet bringt dus volghe ick haer natuere [Folio 69r] [fol. 69r] Ic proeue vroech also mi dinct dat si voor mi een ander winct Ter duere mijn edel schoon creatuere 11 Van v en scheyde ic nemmermeer Ghi zijt mijn troost ende mijn begeer Gheeft mi nv troost ende hulpt te mate die liefde quelt mi also seer Wilt mi doch gheuen troost noch meer. Ende bate daer ic mi toe verlate 12 Die duyue puer hout haer natuer Dat suyuer is al haer gheduer Als haer gaey laet zijn leuen Hier in so neme ic een figuer Bedroeft blijue ic in venus vier Mijn leuen och woudi mi troost gheuen 13 Och minlic aert schoone roose graet O soete lief dat is venus aert Blijf nv in mijn gedachte O reynste mijn in wiens vruecht Peynst arbeyt is doch loons waert Tgedachte noyt stercker min en wrachte | 14 Ick blijue v dienaer altijt cleyn Tot uwen dienste ben ic gemeyn Ghi sijt nv des ooc wel weert Ontdoet mi op v gonsten reyn Ghi zijt mijn alderliefste greyn Van waerden gheen lieuer lief op aerden. 15 Mijns herten saet die ick nv meyn Want si is vanden fluyten reyn Die mi nv heeft beuanghen Want ghi die ghene zijt alleyn Al in mijn herte dat hoochste greyn Met sanghen daer na staet mijn verlangen. 16 Oorlof mijn lief des ben ick riet Ick en meyn den wtersten oorlof niet Mer altijt troost begheeren Mer dat ghi lieuer een ander siet Dat doet mi druck ende oock verdriet Al teenen alst past het sal noch keeren 17 Mocht ic een woort van v ontfaen So soude ick trueren laten staen Int spijt der nijders tonghen [Folio 69v] [fol. 69v] Tot uwer eeren is dit ghedaen Ende willet van mi in dancke ontfaen Reyn ionghen dat ick hebbe ghesongen 18 Och waerdijs vroet dat ick lijden moet Wanneer ic vinde wederspoet Aen haer dien. ic betrouwe Wanneer si sulcken teeken doet Tbeginsel waer wel ghelaten goet In vrouwen die dicwil leyt in rouwen Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd