Antwerps liedboek

77 Een amoreus liedeken.

1
HEt vlooch een so cleynen wilt vogelken
Tot mijns liefs venster in
Staet op mijn alder liefste
Staet op ende laet mi in
Ic hebbe te nacht geuloghen
Al door die wille dijn

2
Hebdi te nacht gheulogen.
Al door die wille van mi
So coemt ter haluer middernacht
Ic wil v laten in
Ic wil v decken warme
Met mijnen snee witten arme

3
Ende dat verhoorde een | wachter goet
Op hooger tinnen lach
ic waen ghi waert een huebsce
Een huebsce machdelijn
Ende si had in ghelaten
die lantsknecht vander straten.

4
Och willet wachter swigen
Laet dat verholen zijn
So wil ic v schincken
Van gouden een vingherlijn
daer toe een schoon cranselijn.
Och here god vanden hemel
Hoe is den dach so lanck

5
Den dach en is so lange niet
Het wert wel wederom nacht
mi heeft so huebscen maechdelijn
Een bislapen toegesacht
Och mocht ic bi haer slapen
Mijn trueren soude ic laten
Ende hebben eenen vrijen moet. |
Om alle lantsknechten wille
Verteere ic mijn gelt mijn goet

6
Mer dat ghi by mi slapen sout
dat is die wille van mi
Och willet lansknecht swigen
Ghi sult die liefste zijn
daer op een so huebscen moet
Om alle lantsknechten wille.
Verteer ic mijn gelt ende goet

7
Die ons dit liedeken eerst werf sanck
So wel gesongen heeft
dat heeft ghedaen een vrome lantsknecht
God geue hem een vrolic iaer
Hi heuet so wel ghesongen.
God sceynde alle niders tongen
Hi heuet eenen vrijen moet
Om alle lantsknechten wille
Verteer ic mijn gelt ende goet