Antwerps liedboek

69 Een oudt liedeken

1
HEt wayt een windeken coel wten oosten.
Hoe lustelijc staet dat groene wout
Die vogelkens singen wie sal mi troosten.
Vrouwen ghepeyns is menichfout

2
Ic wil mi seluen eens gaen vermeyden
Al daer die liefste te woonen plach
Ende dencken om den tijt voorleden
God gheue die liefste goeden dach

3
Ic was een clercxken ic lach ter scholen.
Den rechten wech hebbe ic ghemist
Schoon ionghe vrouwen doen mi dolen.
Weder te keeren dat dunct mi best

4
Dit heffe ic op dat wil ic vaten
Al om een die alder liefste mijn
Drincke ic mi droncken drinct ghi bi maten
dat v misquame dat waer mi leedt.

5
Noch weet ick een liefken wtuercoren.
daer waer ic also gaerne bi.
Wat icse minne tis al verloren

[fol. 41v]

 

Crancken troost so gheeft si mi

 

 

 

6

 

Al op den hoeck van deser straten.

 

daer woont so properen meysken fijn

 

Daer sal ick noch eenen nacht bi slapen

 

Oft craey en salder gheen vogehel zijn

 

 

 

7

 

Rijck god mach ic den dach noch leuen

 

dat si mi minde ende ic haer niet.

 

So soude mijn herteken in vruechden leuen

 

Dat nv leyt in swaer verdriet

 

 

 

8

 

Nv is dit lot op mi gheuallen

 

Daer ick een cansse af wachten moet

 

Ay lacen ic en heb gheenen troost met allen.

 

Niet dan altijt druc ende teghenspoet