Antwerps liedboek

60 Een oudt liedeken.

1
HEt worp een knaep so heimelike dingen
als voor eens borgers camerlijn
Sijn boel was daer binnen
Het was eens borgers dochter goet.
daer op so schafte die knape sinen moet.
Na haer staet zijn verlanghen

2
Hoe luyde singet die wachter opter tinnen
Als twee schoon liefkens te samen zijn.
Si moghen hem wel versinnen
Het is geluck ende een goet iaer
Ic schencke mijn lief vijf duysent iaer.
Mijn boel eenen goeden morghen.

[fol. 36r]

 

3

 

Dat maechdeken sprac mach mi den knaep niet werden.

 

In een duyster camerken

 

Van rouwe moet ick steruen

 

Och sterue ick nv so ben ic doot

 

So graeft mi onder die rooskens root

 

So verre aen gheen groen heyde

 

 

 

4

 

Hi nam dat maechdeken bider hant

 

Hi leydese door dat groene wout

 

Dat groene wout ten eynde

 

Hi leydese al onder een linde staet breyt

 

Daer vonden si twee een bedde bereyt

 

Si laghen daer bi malcanderen

 

 

 

5

 

Si laghen daer den langen nacht verborgen

 

Al in een duyster camerken

 

Tot dat quam den lichten morghen

 

Tsmorghens vroech alst was schoon dach

 

Dat maechdeken dede den ruyter geclach

 

Si haddet so geerne verborghen

 

 

 

6

 

Die dit liedeken eerstwerf heeft gesonghen.

 

Het was een ruyter wt Brabant |

 

Wt nederlant is hi gecomen

 

Hi voerde een spijse op zijnder hant

 

Met pijpen met trommen trect door tlant

 

Sijn sinnen staen na den crijghe