Antwerps liedboek(2001)–Anoniem Antwerps liedboek– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende 35 Een oudt liedeken. 1 EEn boerman hadde eenen dommen sin. daer op so schafte hi zijn ghewin Het voer een boerman wt meyen Hi brocht sinen heere een voeder houts Sijnder vrouwen den coelen mey 2 Die boer al op den houe tradt die vrouwe op hoogher tinnen lach Si lach op hoogher salen Mocht ick een corte wijle bi v zijn Ick gaue daer om mijn ros mijn wagen 3 Die vrouwe die reden so haest vernam Si liet den boerman comen an [Folio 20r] [fol. 20r] So heymelijc al stille Al in een duyster camerken Daer deden si twee haren wille 4 Doen hi zijn willeken hadde ghedaen die boer moste vander tinne gaen Ende hi bestont te claghen Ic segghe v dat het deen is ghelijc dander Mi rout mijn ros mijn waghen 5 Die heere quam wter iaechte ghereden Hi hoorde den boerman seere claghen Hi hoorde den boerman claghen Ghi segt dat het een is als dander is die waerheyt suldy mi saghen 6 Die boer had schier een loeghen bedacht Ick hadde een voederken houts gebracht Ende daer was een crom hout onder Ick seg v dat het deen als dander brant Als si biden viere comen 7 Hierom was v vrou so gram dat si mijn ros mijn waghen nam | Om sulcken cleynen schulde Ic bidde v lieue heere mijn Verwerft mijnder vrouwen hulde 8 Die here ginc voor zijnder vrouwen staen Wat heeft desen armen boer misdaen Schaemt ghi v der sonden niet Gheeft hem zijn ros zijn waghen weder Laet hem varen tot sinen kinder 9 Vaert henen vaert henen goet boere mijn. dat eerste sal v vergheuen zijn Vaert henen dijnre straten Och coemt ooc weder als ghi moecht Brengt ons dat crom hout vake Vorige Volgende