't Amsteldams Minne-Beeckie
(1645)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijOp nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen
[pagina 439]
| |
Stemme: Vliet heen droeve sughjes.Lieve Velt goddinne,
Die het lust u koel gemoet
De soete liefde te onthouwen;
Mijn Oprechte minne,
(In stantvaste liefde gevoedt)
Ontseght ghy schoon; dogh wreetste der Vrouwen:
Waer toe is schoonheydt aen u gegeven;
Ist om dat mijn,
Van u schoonheyt souw,
O wreede Vrouw!
Gheschieden dese pijn?
2 Pijne, straffe, plaeghe.
Doet u wreetheydt, my, Godin!
Alleen om uwe schoonheydt lyen:
| |
[pagina 440]
| |
Mits ick liefde draghe.
Ghy verbodt doet aen mijn min,
En dat ick staken sal mijn vryen:
Ghy kunt het minne my niet beletten,
Hoe wel verbien;
Schoon u koel gemoedt,
Gheen Liefde voedt,
Sult ghy my lievend sien.
3 Liefde sal vertrouwen
Dat u ghetrouwicheydt in min,
V tot het minnen sal beweghen;
Liefd' sal hoop behouwen
Dat u wederliefd', Godin!
Door liefde noch sal zijn verkreghen:
Dies ick mijn keere langhs d'Amstel-stroomen,
Nae 't Diemer-meer;
Daer ick 't lieve licht,
Van u ghesicht,
Ghenoten heb wel eer,
| |
[pagina 441]
| |
4 Groene Elsen boomen
Daer wel eer mijn liefde bleeck,
Tot wellust van mijn Veld-goddinne;
Daer de Diemer stromen
Gheen meer vlieten, maer een beeck
Van tranen, tot ghetuygh mijns minne;
Om dat u Telghjes bladerloos dorren,
Stort ick ghetraen.
Op dat ghy, me Vrouw!
Door tranen dow,
Mijn Liefde sout verstaen.
|
|