't Amsteldams Minne-Beeckie

Op nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen

[p. 432]

[Als het avondt lughje daelden]

Stemme: Zien ick niet onder de bomen.

1. Als het avondt lughje daelden,
Ende Son nae 't westen schoot
Als mijn geesjen aessem haelden
Wt het lieve avont root,
Soete vreughde my bevingh,
Als de Son te bedde gingh,

2. Als de Maen weer was ontloken
Midden in sijn volle pracht,
Daer de Sonne was ghedoken,
En sijn reyse had volbracht,
Koom ick aende Water kant
Vande soete Zuyderstrandt,

[p. 433]

 

3. Daer de Maen haer bleke stralen

 

Op de baaren schijnen liet,

 

Daer mijn Nimph alleen gingh dwalen

 

Dien ick sagh, maer sy my niet

 

Die in soeten avont koelt

 

In de zee haer voetjes spoelt.

 

 

 

4. Maer mijn Nimphje heel bedroghen,

 

(Door de drifjes van het nat)

 

Dat al ruyschend quam ghevloghen,

 

En tot aen haer knietjes spat,

 

Wort gestoort, en neemt een keer.

 

Met soo siet sy my van veer.

 

 

 

5. Ick, by haer aldaer ghekomen,

 

Neem haer soetjes by der handt:

[p. 434]

 

Gaende na de groene bomen

 

Daer veel roosjes staen geplant:

 

Daer sy inde mane schijn

 

Vloght een rosen kransselyn.

 

 

 

6. 'k Hoorde haer een liedtjen quelen

 

Dat sy soet en geestigh songh;

 

Waer door sy mijn lust tot spelen

 

Van dat geestigh deuntjen dwongh;

 

Agh! wat wast een lief gespeel

 

Sy haer stem, en ick mijn veel.