't Amsteldams Minne-Beeckie

Op nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen

[p. 424]

[Waer toe of ick mijn sin]

Stemme: L. Orangee.

Waer toe of ick mijn sin
In lusten vande min.
Soo licht en los vervallen laet
Op een Iuffrouw te hoogh van staet?
Wiens reden, en zeden doen vaste blijck
Dat men nau haers ghelijck
In waerden, op aerden
Soo schoon sou vinden, en daer by soo rijck.

Was ick van meerder goedt

Als wel mijn Iuffrouw doet,
Soo had ick hoop dat ick haer sou
Ver kryghen tot mijn eygen Vrouw;
Op heden, syn reden, nogh trouheyts kracht
By ryckdom niet geacht;

[p. 425]

 

Haer gaven // die draven

 

Nae gelt na goet, na staet en hoog gheslaght.

 

Al hoe wel dat ick mijn

 

Hou van gheslacht te zijn

 

Soo hoogh en eel ghelijck als sy,

 

Maer 't komt in rijck-dom gants niet by,

 

Mijn sinnen, die minnen haer niet om 't goedt,

 

Maer uyt een trou ghemoet;

 

Door reden, in zeden

 

Haer schone jeught van jongs is opgevoedt,

 

Dewijl mijn Iufvrouw heeft

 

Al wat de werelt geeft

 

Dats rijckdom, wellust, staet en eer

 

Na wil, na wensch en na begheer

 

Al heeftse, en leeftse na lust daer van

 

Noch schorter yets wat an,

 

Me Vrouwe, dats trouwe

 

Waer in men mijns ghelijck niet vinden kan.