't Amsteldams Minne-Beeckie

Op nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen

[p. 377]

Boertighe Vryagie Tusschen Melis en Tietje.

Stemme: Goosen ick en macht niet lijen.

Melis.

Tietje van ons schoone Stadt,
Suycker-soete poesel-vleysje,
Ick heb u lang allief e hadt,
't Zijn drie jaren al e leen
Dat ick was te Amsterveen // met jou,
Doen noch seyde Kees en Louw,
Melis, dit's jou eyghen Vrouw.

[p. 378]

 

Tietje.

 

2 Melis ick verschiet hoe praetje?

 

'K loof niet datje mijn hebt lief?

 

Melis.

 

Och jae ick Tiet mijn Cameraetje,

 

Mijn schellempje, mijn herte-dief,

 

Och ick hebje soo besint,

 

Tietje lief mijn eygen kint // mijn hert

 

Ick ben inliefde heel verwert,

 

Ick bidje troost mijn druck en smert.

 

Tietje.

 

3 Ick sie 't wel aen jou bolle kaecken,

 

Dat jy van liefde heel uyt-teert,

 

Nou Melis wilt dit vrye staken,

 

Dees malle grille van u weert:

 

Want ick ben noch jongh en dom.

 

Sie noch na geen vryer om // dus gaet,

 

Want ick heel mijn tijdt verpraet,

 

Moertje wacht, het is al laet.

 

Melis.

 

4 Och sooje gaet, soo moet ick sterven,

 

Ach! Tiet ick smoor in liefdens pijn.

 

Ach! Tietje, laet ick doch verwerven

 

V gonst, laet ickje man toch zijn,

[p. 379]

 

Ick selje dienen alle daegh

 

Als een Iuffer uit den haegh, Goddin.

 

Tietje ghy staet in mijn sin,

 

Maeckt dat ick u hertje win.

 

Tietje.

 

5 Melis waer leer jey die vreye?

 

Hebje in den Haegh verkeert?

 

Ie maeckt mijn hertje in verblye,

 

Seght heb jey by de Prins e leert:

 

Melis, Melis 'k hebje bly,

 

Komt toch dichter aen mijn zy // sat staen

 

Ick sal 't mijn Moertje craghen gaen,

 

Kom, jy tavondt weer eens aen.

Liefde verblijd.