't Amsteldams Minne-Beeckie

Op nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen

Cloris Levens-Walgh.

Stemme: Seght my doch wel lieve soete Maeght.

Droeve stem, de lucht met rouw-lanck slaet,
En voeght u (als 't past) in een zoo droeve staet

[p. 370]

 

Mits 't noodlot u Polexander heeft.

 

Sijn levens draet ghesneen, niet willend' dat hy leeft.

 

2 Peerle-drop vloey langhs de wanghen neer,

 

En plonder het haer tot reycken van 't hertseer

 

Dat u druckt door 't averechts gheval,

 

Dat sonder Cloris doodt vergeten noyt zijn sal.

 

3 Want noyt was op aerde beter paer,

 

Wiens een-ziel'ge sin, dat soo wel sloot te gaer:

 

Want sijn wil, mijn volle wenschingh was,

 

Maer 't noodlot ick vervloeck dat ons afscheyt so ras.

 

4 Spijt nood-lot en voor-bereyt misval,

 

S'en letten my noyt dat 'k hem niet volgen sal,

 

En dat ick schuw des hemels heldre Lamp,

 

En keur voor 's werelts vreught en onder-aertsche damp.

 

5 Want Cloris voor een wereltsche lust,

 

Kiest Polexander en liever is ontrust

 

In gequel, in knarssingh, en gesteen,

 

Dan vrolijck sonder hem te leven hier alleen.

Verandert in tijt.