't Amsteldams Minne-Beeckie


[Rosemont als mijn gedachjes]
Stemme Nova. Rosemont als mijn gedachjes Speelen op u aerdigheen Weet het soeste van mijn krachjes Woelt en smelt door al mijn leen, O Schoon, Ha Goon, Heeft natuur wel oyt, Soo een Maegt in als voltoyt Ha Goon! Heeft natuur wel oyt, Soo een maeght sijn gonst getoont. 2 Sie ick Rosemont u oogjes, Die soo soet, en lodder staen, Over schouwt met bruine booghjes Even als een halve Maen 'k Verblint En vint, Sucken aerdigheyt, Die daer in begraven leyt, En vint,
[pagina 303]
Sulcken aerdigheyt Voor een Hemel daer bereyt. 3 't Schijnt u kaeckjes oorlogh voeren Tegen uwe roode mont Om de bloosjes af te loeren, Die u lipjens sijn gejont In 't wit, 't Geen sit Op u zilver vel, Ick by 't blanck albastert stel, 't Geen sit Op u zilver vel, Evenaert met Venus wel. 4 Laet Iupijn vry domineren, In gedaente van een Swaen, En met Iuna schoon boeleren, Heel Europa scheen ontstaen Vyt lust. Soo rust Al mijn hart en sin, Op Rosemont mijn Goddin, Soo rust, Al mijn hart en sin, Op mijn soete Engelin. 5 Waren dees so schoon van leden, Alsse waren moedernaeckt, 'k Meen mijn Liefjes poeselheden, Blancke vlees dient niet gheraeckt. Want moet, Soo soet Is haer aenghesicht, Datse Son en Maen verplicht: Soo soet, Is haer aengesicht Datse Mensch en Goon verplicht.