't Amsteldams Minne-Beeckie
(1645)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijOp nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen
[pagina 234]
| |
[pagina 235]
| |
 Sijn hooghmoet luistert na geen reden,
Hoe schel die in zijn ooren klinkt.
2. Hy pooght d'onnos'le te vernielen,
Door 't moorden van onnoos'le zielen,
En weckt een stadt en landt-gheschrey,
In Bethlehem en op den acker,
En maeckt den geest van Rachael wacker,
Die waren gaet door Beemd' en wey
3. Dan na het westen, dan nae 't oosten,
Wie sal de droeve moeder troosten,
| |
[pagina 236]
| |
Nu sy haer lieve kinder derft?
Nu sy die ziet int bloed versmooren,
Aleerze naulicks zijn gebooren,
En soo veel zwaerden root geverft,
4. Sy siet de mellick op de tippen
Van die bestorven een bleecke lippen,
Gheruckt noch versch van moeder borst,
Sy siet de teere traentjes hanghen
Als dauw, aen druppels op de wanghen:
Sy zietse vuil van bloet bemorst.
5. De winckbraeuw deckt nu met sijn booghjes
Gheloken, en geen lachende ooghjes,
Die straelden tot int moeders hart
Als starren die met haer geweemel
Het aenschijn schiepen tot een' Hemel,
Eer 't met een mist betrocken werd.
6. Wie kan d'ellende en 't jammer noemen,
En tellen soo veel jonghe bloemen,
Die doen verwelckten, eerse noch
Haer frissche bladeren ontloocken,
| |
[pagina 237]
| |
En lieffelijck voor yder roocken,
En 's morghens droncken 't eerste zogh.
7. Soo velt de zein de koren airen,
Soo schud' een buy de groene blaeren,
Wanneer het stormt in 't wilde woud,
Wat kan de blinde staetzucht brouwen,
Wanneerze raeckt uyt misvertrouwen?
Wat luid zoo schendigh dat haer rouwt?
8. Bedruckte Rachel schort dit waeren,
Vw' kinders sterven martelaren,
En eerstelingen van het zaet,
Dat uyt uw' bloedt begint te groejen,
En heerlijck tot Godts eer zal bloejen,
En door geen wreedheyd en vergaet.
J. v. Vondelen. |
|
