't Amsteldams Minne-Beeckie

Op nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen

[p. 175]

Cloris Minne-droom.

Waer mach mijn Philida, mijn soete beckje wesen?
Mijn hertjen, Herderin, dat is in duysent vreesen,
Waer of sy haer verschuylt, waer of sy haer onthoudt?
Met suchjes, en ghetraen, loop ick door 't nare woudt,
Waer sinje doch, ey spreeck,
Waer sal ick u best vinden!
Daer leydt sy by de beeck,
En rust onder de Linden!
Sy sluymert, ach sy slaept, op 't kaeckjen leyt een Roos,
Die neem ick, ach! ick dool, o Hemel! 't is een bloos.

2. Met Zexis vindt ick my, mijn Philida! bedrogen,

Natuur u schoonheyt gaf yets boven het ghemeen,
V bloosjes bloncken mijn als roosjes voor mijn ooghen
Alsoo dat yeder bloos voor my een roosje scheen,

[p. 176]

 

Ach! moght ick Herderin!

 

Een van de roosjes plucken,

 

En door de soete min

 

Daer op mijn lipjes drucken,

 

Ach! mocht ick, dorst ick ach, o! neen, ick durrif niet,

 

Ick raeck in ongena soo Philida mijn siet.

 

3. Mijn Herderinne slaept, dies ick bestae te kussen

 

Een kusjen sal haer niet versteuren in de rust,

 

Ey minne! ty te werck, en of sy ondertussen

 

Al wacker worden, seght, 't is Cloris die u kust,

 

Kus Cloris, kus haer mondt,

 

Kus Cloris, kus haer kaken,

 

O! lipjes root en ront

 

Waer nae mijn lusjes haken,

 

Waer na de minne wenscht, ach Philida mijn lief!

 

Saght, Cloris roeptse saght, wat doeje minne-dief.

 

 

 

Cloris aen de water-stroomen,

 

Doght om-lommert vande bomen,

 

Rusten, en in slaep hy viel,

[p. 177]

 

Droomden, dat hy in sijn lusten

 

Philida haer lipjes kusten,

 

Wacker zijnde wast een gril.