't Amsteldams Minne-Beeckie

Op nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen

[p. 158]

[Laestmael als ick mijn Nimphe vondt]

Stemme: Si voez voules me gerir.

Laestmael als ick mijn Nimphe vondt
Omlommert van de groene bomen
By de water-stromen
Inde morgen-stont,
Daer sy (met sughjes, en getraen)
Haer minne-klaghjes storten op de blaen,

En gingh in 't lieve groen

Haer soete minne voen.

2. Terwijl mijn Nimphe besigh was

Met bloem en kruydtjes te vergaren

Van bedouwde blaren

In het groene gras,

Vliedt een suchjen uyt haer hert,
O sughjes (seyd' sy) tuygh mijn minne smert

Aen hem, die ick bemin

Als d'Afgod van mijn sin.

[p. 159]

 

3. Soo haest als ick haer lieve mondt

 

Dees soete woorden hoorden spreken

 

Doch my, 't was een teken

 

Van oprechte gront,

 

Ick begaf men aen haer zy,

 

En offerden uyt liefde my gevry,

 

En badt mijn Herderin

 

Om hare weder-min.

 

4. Als ick mijn min te kennen gaf

 

En dat ick soght haer te bewegen,

 

Viel sy my weer teghen,

 

Sloegh mijn liefde af,

 

Dies ick scheyde van de min,

 

Vermits de Maeghden zijn te los van zin,

 

Daer toe vol veynsery

 

Dies staeck ick mijn gevry.