't Amsteldams Minne-Beeckie
(1645)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijOp nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen
[pagina 143]
| |
Stemme: Alst begint.Verheft u diep ghesucht
Tot boven in de lucht,
En bidt daer aen de Goon dats' uyt medogentheyt,
V weder stellen in u oude vryigheydt.
2 Waerom dus opverdult?
't Is doch u eyghen schult:
Hadt ick nae 't by-zijn van mijn Cloris niet gehaeckt,
Ick waer soo diep in Liefdens Netten niet gheraeckt.
3 Doen ick by Cloris quam,
En 't eerste kusje nam
Van haer korale mondt, doen wist ick van geen brandt,
Die 't soet gesicht daer nae eerst heeft in my gheplant.
4 Soo langh is 't Muysje vry,
Alst loopt de Val voorby:
| |
[pagina 144]
| |
Maer stapt het eensjes in, en raeckt het brockjen aen,
Soo valt het knipje toe, en 't Muysjen blijft gevaen.
5 Daer sit het dan en knaeght,
Berispt sijn eygen graeght:
Vervloeckt het lockend' aes, en leert ons met sijn doodt,
Dat al te gragen lust ons dickmael brenght in noot.
6 O schoonste van dees pijn!
Ghy moet geneester zijn:
Niet anders als de geen die my dit leet aendoet,
Die met haer weder-liefd mijn liefd' versachten moet.
|
|