't Amsteldams Minne-Beeckie

Op nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen

[p. 65]

Hulp in Noot.

Stemme: Je seroi privé de jugement.

Als garint zyn ooghjes open dee,
Rees hy soetjes op, van het Bedt,
En hy trad na de Zee,
Wiens grondelooze diep hem riep,

[p. 66]

 

 

Soo 't scheen door 't ruyssende geluyt,

 

Garint hier is u Bruydt te been,

 

Want so sy u nu derft, sy sterft.

 

 

 

2. Ongerust doorloopt hy 't laghe landt,

 

Tot de schorre duyn, van wiens top hy weer daelt na de strandt,

[p. 67]

 

Doch stracx ontmoeten hem, en stem, die sey

 

Garint ick ben in noot, komt help my eer de dood, ons schey,

 

Want soo ick u nu derf, ick sterf.

 

3 Soo verbaest doorsiet hy 't golven Velt

 

't Welck de harde wint, en de storm had beroert en ontstelt,

 

En sach ontrent een klip, het schip, in 'ly,

 

Waer in sijn liefje badt, Garinter komt doch radt, by my,

 

Want sooick u nu derf, ick sterf.

 

4. Met hy sagh dit nakend ongheval,

 

Roeyt hy onversaegt met een sloep na haer tot vande wal,

 

En spijt der golven kracht, hy bracht aen strant

 

Sijn half verdroncken vreught, en sey slijt voort u jeugt, te landt

 

Want soo ik u meer derf, ick sterf.

 

5. Ach mijn lief antwoorde Galathee,

 

Noch de felle windt, noch de vloet, noch de klip, noch mijn wee,

 

Verstieten uyt mijn sin, geen min, die steets

 

Mijn rede-breyn verteert, dies stem ick u begeert, gereets,

 

Want soo ick u eens derf, ick sterf.

Veerder.