Amsterdams minne-beekje. Deel 3

[Ghelijck een Molle wroet]

Wijse: Roem-waerde Carinel.

GHelijck een Molle wroet
In d'Aerd', en blind'ling moet
Leven, berooft van 't soet
Vermaecklijck Licht,
Alsoo mijn sinnen
Vol min ghesticht,
Wroeten in 't minnen,

[p. 149]

 

Gheblindt van binnen

 

Door 't kleyne wicht.

 

 

 

2 Mijn hart, door Liefd verblint,

 

Let niet op 't gheen het mint,

 

Ofte door min ontsint,

 

Neemt gantsch gheen acht,

 

't Zy op vroomheden,

 

Deuchtrijck gheslacht,

 

Schoonheydt van leden,

 

Oft wijse reden,

 

Geldt, goedt, noch macht.

 

 

 

3 Vraeght ghy waer nae ick sie?

 

Ick volghe Mins ghebie,

 

Zijnde ontmant van die

 

My minnen doet,

 

Gheen rust ter deghen

 

Mijn sinnen voedt,

 

Maer soeck daer teghen

 

Door onrusts pleghen

 

Mijn rust seer goedt.

[p. 150]

 

4 Vraeght ghy waerom // t is dwanck,

 

Mijn vryheydt is te kranck

 

Te nemen ander ganck,

 

Als Liefd' doet gaen

 

Sin en ghedachten,

 

Zijnde belaen

 

Met Min, wiens krachten

 

Iupijn door machte

 

Niet kan weerstaen.

Liefd' is God'lijck.

J. V. Mol.