Amsterdams minne-beekje. Deel 3



[pagina 146]
[Sielwaerde vrouwe // schoon Leerinde]
Wijse: Droeve Princesse van 't Woeste ghebiede. SIelwaerde vrouwe // schoone Leerinde, Pronck van ons eeuw mijn siels voogdes Sal dan mijn trouwe min nimmer vinde Eenigh medoogh, ha moorderes, In 't staele hart Van u, straffe Goddinne, Sullen dan u sinnen Niet tot medely Door myne smart Eens keeren Harderinne Sal u wederminne Noyt verquicken my? Soo wilt o schoon // u slave van des noodt, En duysent doon // bevryden door een doodt. 2 Doorsteeckt mijn hartje Nymph, met u' handen:
[pagina 147]
Straffe Beulin eyndight mijn pijn, En droeve smarte, Waer in door banden Der Minne vast ghekluystert zijn. Mijn siel en sin, Mijn hert, en jonghe leven, 't Welck my gaet begeven Straffe Harderin, Om dat mijn min Ghy stadigh gaet weerstreven, En noch daer beneven Versmaedt, ach Goddin, De dienst en trouw // u dick door my betoont, Die ghy Me-vrouw // te wreedelijck beloont. 3 Veel liever sterven // wil ick, ach schoone, Dan altijdt leven in 't verdriet, En steedts te derven // uwen persoone Die door de Min mijn ziel ghebiedt: Adieu dan Nymph, Die mijn ziel hebt ontsteecken, Door u soete treecken,
[pagina 148]
Volmaeckte schoonheen, En ooghskens glimph, Adieu, d'wijl het smeecken V strafheydt niet breecken Kan, noch 't droef gheween: Soo sal ick snel // nu sterven met ghedult, 't Welck ghy licht wel // hier naer beklaghen sult. Liefd' is God'lijck *Johannes van Mol.*