Amsterdams minne-beekje. Deel 3

[p. 137]

J. S. Vreughde-gesangh,

Stemme: Om een die ick bemin.

JVyght nu mijn Zieltje juyght,
En danckt de Goden,
En voor haer Autaer buyght,
En sendt de Boden
Van u verheucht gemoet na d'Opper-salen,
Want ghy, de braefste vrouw,
Die men oyt vinden sou,
Ghenoten hebt voor jou:
J'hebt luck gaen halen.

2 Want sy is onghemeen,

Mijne Goddinne,
Jae daer en is niet een
Van d'Harderinnen,

[p. 138]

 

Waer voor mijn Cloris sal in schoonheydt wijcken,

 

Ick weet men vindt doch niet

 

In't bosch, hoe naeuw men siet,

 

Van al een die daer yet

 

Mach by haer lijcken.

 

3 'k Weet Venus selfs, hoe schoon

 

Haer Paris achten,

 

Soo 'k mijn Goddin ten toon

 

Voerde, verkrachten

 

Haer schoonheyt, hoewel dat sy heeft ghewonnen

 

De vrucht, soo Paris nou

 

Eens sagh mijn brave vrouw,

 

'k Weet het hem rouwen sou

 

Hy 't heeft begonnen.

 

4 Dies buygh ick met ootmoet,

 

En danck u allen,

 

Dat mijn dit waerdtste goet

 

Een deel ghevallen

 

Is, door het wijs bestier van uwe Godtheydt,

 

Waerom ick danckbaerlijck

 

Kniel voor dees gaven rijck,

[p. 139]

 

Want in dees wereldts wijck

 

Gheen grooter lot leydt.

 

 

 

Danck-segh.

 

 

 

Lof Opper-hemel-Goon, die uwe Zeghen-stralen

 

Soo mildelijck en goet laet op my neder dalen,

 

Die als met eygen hant my geeft mijn waerde helft,

 

Ick bid dat ghy de Liefd vast in ons herten delft.

Niet Soeter.