|
| |
| |
| |
Pastorel, of t'samen-gesangh, Tusschen Celadon en Astrea,
Op 9. diversche wijsen te singhen.
| |
Op de wijse: Ach Lijsje lieve Lijsje.
Die mijn jongh hart ghebiet.
Sprinck-ader van mijn Minne,
Oorsaeck van mijn verdriet,
Voedtstresse van mijn klachten,
Waerom is 't dat ghy vliedt?
| |
| |
| |
Wijse: Ceste cruelle, &c
2 Ha Celadon vraeght ghy waerom ick vluchten
Gae voor u klacht, en waer toe dat het streckt?
't Is daerom dat ick weet dat ghy ghenuchten
In't veynsen hebt, en met de Maeghden geckt,
| |
Wijse: Geklaeght zy u, o Heer der, &c.
3 Ontrouwheydt heerscht noyt in mijn sinne,
Gheveynst bedrogh noyt plaets daer vondt,
Maer trouwe liefd' tot mijn Hard'rinne,
Die ick bemin uyt 's harten grondt,
Ick weet niet waerom, waerde Vrouwe,
| |
| |
Ghy waent te sijn vals en ontrouwe
| |
Wijse: Treedt rasjes mijn voeten.
4 Meynt ghy dat het gril is?
Daegh'lijckx in't weyden noch:
Oft is dat gheen gheveynst bedrogh?
| |
Wijse: Lestmael ginck ick ter jacht.
Vley ick oyt, mijn beminde,
| |
| |
Tot Min: is 't waer, soo wil
Jupijn my strackx verslinde
Door synen Blixem fel en straf,
En senden 't trouw'loos riff in't graf,
| |
Wijse: Soo langh is 't Muysje vry.
Ick acht u Liefd' ghetrouw,
Maer wilt my oock hier naer
| |
Wijse: Nerea schoonste van u, &c.
7 Den Rhijn sal eerder rughlinghs stroomen,
De Son verliesen synen glimph,
| |
| |
De woeste Zee beplant met Boomen:
Eer ick verlaet mijn waerde Nymph.
| |
Wijse. Met recht mach ick my wel, &c.
8 'k Ontfangh u trouw, my aengheboden
Dan Celadon met wil van u.
Lief willen wy de hooghe Goden
Danckseggingh doen haers gonst alsnu.
Ick bid laet my // in teecken van 't verbondt
Nu kussen bly // eens u god'lijcken mondt.
| |
| |
| |
Wijse: O Kersnacht schoonder dan den daghe.
9 Nu kust my vry, en boet u lusten,
Lief Celadon, en laet ons rusten
Te samen hier in de groene wey:
Terwijl sal ick een Kransje vlechten,
En om u blonde Hayr gaen hechten,
Tot loon uws trouw en soet ghestry.
Liefd' is God'lijck.
J. V. Mol.
|
|
Auteursrechtvrij