Amsterdams minne-beekje. Deel 3

[p. 64]

Boertighe Vrijagie, Tusschen Melis en Tietje,

Stemme: Goosen ick en mach niet lyen.

Melis.

TIetje soete lieve meysje,
Puyckje van ons schoone stadt,
Suycker-soete poesel-vleysje
Ick heb u langh al lief e hadt,
't Zijn drie jaren al e leen
Dat ick was te Amsterveen, met jou,
Doe noch seyde Kees en Louw:
Melis, dit's jou eyghen Vrouw.

[p. 65]

 

Tietje.

 

2 Melis ick verschiet, hoe praetje?

 

'k Loof niet datje mijn hebt lief?

 

Melis.

 

Och jae ick Tiet mijn Cameraetje,

 

Mijn schellempje, mijn herte-dief,

 

Och ick hebje soo besint,

 

Tietje Lieff mijn eyghen kindt // mijn hert

 

Ick ben in liefde heel verwert,

 

Ick bidje troost mijn druck en smert.

 

 

 

Tietje.

 

3 Ick sie 't wel aen jou bolle kaecken,

 

Dat jey van liefde heel uyt-teert,

 

Nou Melis wilt dit vrye staken,

 

Dees malle grille van u weert:

 

Want ick ben noch jongh en dom,

 

Sie noch nae gheen vryer om // dus gaet,

 

Want ick heel mijn tijdt verpraet,

 

Moertje wacht, het is al laet.

 

 

 

Melis.

 

4 Och sooje gaet, soo moet ick sterven,

 

Ach, Tiet ick smoor in liefdens pijn:

 

Ach Tietje, laer ick doch verwerven

[p. 66]

 

V gonst, laet ickje man toch zijn,

 

Ick selje dienen alle daegh

 

Als een Juffer uyt den Haegh, Goddin.

 

Tietje ghy staet in mijn sin,

 

Maeckt dat ick u hertje win.

 

 

 

Tietje.

 

5 Melis waer leer jey dit vrye?

 

Hebje in den Haegh verkeert?

 

Je maeckt mijn hert in verblye,

 

Seght heb jeyt by de Prins e leert:

 

Melis, Melis 'k hebje bly,

 

Komt doch dichter aen mijn zy // wat staen,

 

Ick sal't mijn Moertje vraghen gaen,

 

Kom jey t avondt weer eens aen.

Liefde verblijdt.