Amsterdams minne-beekje. Deel 3

Liedeken Voicy tantost la froidure bannié.

ICk wil een Liedeken brenghen ter banen
Van d'ongheluckighe Courtisanen,
In deser stede my wel bekent:
Die Venus speeltjen wel zijn ghewent,

[p. 54]

 

Met Duytschen, Francen, en Italianen,

 

Daer met sy hebben haer jeught gheschent.

 

 

 

2 Martijntje die heeft haer vryer verlooren,

 

Daerom is sy ontsteecken met tooren:

 

Sy gheeft de schuldt aen Antonet,

 

En seyt dat sy haer vreuchde belet,

 

Daerom heeft sy haer de dood geswooren

 

Soo haest sy komt uyt het Kinder-bedt.

 

 

 

3 Om datter Moy Aeltjen heeft onder gelegen

 

Daerom soo gaet sy soo wijd ontreghen,

 

Sy plach te gaen soo engh en soo smal:

 

Sy was met Floris eens in de Stal,

 

Daer heeftse een Aposteuny ghekreghen,

 

Die haer negen maenden sweeren sal.

 

 

 

4 Margrietje wil haer stellen ter eeren,

 

Daerom draeghtse soo prachtighe kleeren,

 

A la modo op de nieuwe voet,

 

En daer toe een ghepluymde Hoet:

 

Maer dat haer droefheydt doet vermeeren

 

Is't datse daer me niet op en doet.

[p. 55]

 

5 Francijntje wil hangen haer huys te huren,

 

Om datse benijdt wort van haer gheburen:

 

Sy segghen sy houdt soo olijck ravot.

 

Maer nae mijn dunckt soo zijn sy bot,

 

Dewijl haer huys heeft hooge muren:

 

Sy segghen, 't is maer een Varckens-kot.

 

 

 

6 Anneken is daer soo bijster belaeyen,

 

Want sy en kan noch spinnen noch naeyen,

 

Haer jonge Jaertjes die zijn verby,

 

Sy is niet bequaem tot slaverny:

 

Daerom wend sy haer aen t Kopp'len draeyen,

 

En mede tot drooghe Gastery.

 

 

 

7 Princesse Susanne derft haer wel roemen

 

Dat sy er wel vijf-en-veertigh kan noemen,

 

Die haer ghestadigh loopen nae,

 

En haer begheeren, wou sy segghen jae:

 

Ick segh, sy isser een bloeme der bloemen,

 

Maer s' is ghequelt met Sciatica.

Den tijdt verwint.