Amsterdams minne-beekje. Deel 3

[p. 21]

[O Amsterdamsche pronck en prael]

Stemme: Onlanghs als ick uyt wandelen ginck.

O Amsterdamsche pronck en prael,
Hoe langhe sal't noch zijn
Dat door u ooghs ghelonck en strael
Ick in u Liefd verdwijn?
Sonder dat ghy met mijn
In't minste hebt medooghen,
Of door mijn brandt en pijn
Tot weer-min werdt bewooghen.

2 Doen ick eerstmael een glenster sach

Van u flonck'rend ghesicht,
Als u schoonheydt in't venster lach,
Voeld ick de Minne-schicht
Van Venus soete wicht
Door hart en boesem dringhen,
So dat u ooghjes, licht
My (eer ick't dochte) vinghen.

[p. 22]

 

3 Vermacht nu van u wreedigheydt,

 

Dat ghy my sterven laet,

 

Soo had ick bet meyneedigheydt

 

Dan ghetrouheydt aenvaet:

 

Andre heb ick versmaet,

 

Om u alleen te minne,

 

Hoe kan u kryg'len haet

 

Sijn over my Beulinne.

 

 

 

4 Hoe kan in sulcken schoonen Maeght,

 

Die alle schoonheyt tart,

 

En als Princes de kroone draeght,

 

Huysvesten soo een hart,

 

Dat niet gheboghen wert

 

Door quellingh noch ellende,

 

Die my met bitt're smert

 

Te grave sullen sende.

N. Pels.

Verandert in tijdts.