Amsterdams minne-beekje. Deel 3

[p. 19]

Pastorel,

Stemme: Quand la berger va au Champs.

DAartele Nimph waeromme schuw

Soo Vlucht ghy nu

Voor my, die u vyerich mint,

En die voor desen

V placht te wesen

De liefste vrint.

2 Ey, staeckt het vluchten barrevoets,

Want onverhoets

Ghy licht u voetjes quetsen soudt,

Aen doorn' en hegghen,

Die alsins legghen

In't ruwe wout.

3 Eertijdts ghy pleeght te wesen angh

Voor Padd of Slangh,

Ghedoocken onder t langhe gras,

En deed u schrickingh

[p. 20]

 

Eer u ooghs blickingh

 

Nau sach wat 't was.

 

4 Maer nu soo vlucht ghy onbevreest

 

Voor dierg'lijck Beest,

 

Noch anghstich voor ghedierte zijt,

 

Dat zich in hoolen

 

Houdet gheschoolen

 

Van 't Bos altijdt.

 

5 Loopt niet soo schichtich maer rust wat,

 

Want moed en mat

 

Ghy hygend' naer u aessem zwoeght,

 

Eer dat de hetten

 

V yets mach letten,

 

Of schae toe-voeght.

 

6 'k En volch u niet uyt evel moet,

 

Noch met de gloet

 

Swangher van Maeghden-snoepery:

 

Maer om u sinnen

 

Door dienst te winnen,

 

Met soet ghevry.

N. Pels. Verandert in tijts