Amsterdams minne-beekje. Deel 1
(1637)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
Auteursrechtvrij
[pagina 203]
| |
Op de wyse: O Schoonste Personagie.
MEt wat een soet gewemel
Swiert 't pluym-gediert
Op de geknopte struyckjes,
't Klimt schat'rend na den Hemel,
Het tiereliert,
Mits dat het de kleur'ge pruyckjes
Int groene veld
Verdrillend telt
't Gebloos van Roos,
En kruytjes,
Toont ons Gods goetheyt,
En milde overvloedheyt
Inde spruytjes.
2 Siet Melck-vee nu grase
't Geen knabb'lend voed
| |
[pagina 204]
| |
Sijn Eet lust inde Weytjes,
De Diertjes weeligh ase,
Ey siet hoe soet
Drijft Sylvia haer geytjes
Met Coridon
Tot aen de bron
Hy blust, met rust
Sijn lusjes,
Met zyn herts-Engel
Vreughd-tocken door ghestrenghel,
Van veel kusjes,
3 Men siet de silv're wat're
Haer bobbeldans
Stroomvlietend soetjes huppl'e.
Men hoord het ruyschend schaat re
En siet de glans
Der Cristalyne drupp'le
Die stroomen weer
Van 't klipje neer
Int dal, daar al
De knechjes
| |
[pagina 205]
| |
Vrouw Maja toone
Haer offer, en bekroone
Haer liefs vlechjes.
4 Siet daer de Nymphjes danse
't Is al verheughd
En Pan speelt op zijn rietje,
Gruselle die vlecht Kranse
Voor Daphnes deughd,
En Cloris neurd een liedtje
Van haer Garint,
Die sy bemind
Men singhd, men springhd
Vol weelde
Om 't geur geoffer
't Geen Maya uyt haer koffer
Mild ons deelde.
5 Laet Majaes soete vruchte
Batauws-Laurier
V stem tot danckbaerhede
Steeds doen ten hemel vluchte
Dat d'Alheyt stier
| |
[pagina 206]
| |
Sijn wijsheyts geeft benede
Op onsen Held,
Die 't Spaens ghewelt
Verwint, en bind
Sijn woede
Stiert, Heer 's Lands-State
En wile ons Magestrate
Voor quaet hoede.
I. Soet. Niet soeter. |
|