Amsterdams minne-beekje. Deel 1

Liefdens-gevley.

Stemme: Ceste Cruelle.

WAerom o schoone wilt ghy voor mijn vliede?
Daer ghy wel siet dat ick u soo bemin,

[p. 67]

 

Kom ick niet dag'lijcx u mijn dienst aenbiede,

 

En kniel voor u gelijck mijn afgodin?

 

Ja kerm en suchte

 

Steeds met droef gelaet,

 

Waer toe dan 't vluchte

 

Van mijn stuurs en quaet?

 

Gelijck of ghy mijn haet.

 

2 Hoe dick heb ick wanneer de harde buye,

 

Van hagel sneeu, met over groot gedruys,

 

Quaem gevlogen uyt het buld'rend Zuye,

 

Een heele nacht gaen ware voor u huys.

 

Als ghy te ruste

 

Laeght op t pluymigh bedt,

 

Ick vol onluste

 

Heb my dan te met

 

Wat op u stoep gheset.

 

3 Waer dat ick sat en keeck vast deur de spleetjes

 

Van uwer deur, of ick u niet en sagh,

 

Of hooren kon mijn Engels soete treetjes,

 

En dan met 't oor ick aen u venster lagh,

 

Op hoop dat ickje

[p. 68]

 

Daer mijn lieve son

 

Een oogen blickje

 

Waerde hoore kon,

 

Dan ach ick niemand von.

 

4 Dit duurde dick tot dat den rooden morghe

 

Blooskakend schoof het swarte wolck gordijn,

 

Dat ick daer sat belaen met liefdens sorge,

 

En ooghde vast na 't schoone Cristalijn

 

Van uw ghesichtje,

 

't Geen mijn meer vermaeckt

 

Als 't morgen lichje,

 

Roosigh root gekaeckt,

 

Daer yder een na haeckt

 

5 Van dees mijn trou, o schoon u niet doen keere

 

Tot afstand van u al te wreede straf

 

Soo sal Atrop mijn levens draed afscheeren

 

En sende dit mijn rif int droeve graf,

 

Dan naer een ijss'lijck

 

Sal mijn geest u staegh

 

Wreed en afgrijslijck

 

V dan alle daegh

[p. 69]

 

Verwyte dese plaegh.

 

6 Doch hoe sou een soo'n stuers en wreed hert woone,

 

In een soo'n waard en overschoone Maeghd,

 

Dat ghy dus straf mijn trouwe dienst soudt loone,

 

Dan 'k ben te vreen in dien het u behaeghd,

 

Dat ick sal storte

 

Mijn verliefde bloet,

 

't Leve wilt korte

 

Door u hantjes soet,

 

En soo u lust voldoet.

I. Soet. Niet soeter.