Amsterdams minne-beekje. Deel 1


Claegh-Liedt, Over de ontydighe Doodt van Iuffr. Isabella le Blon.
Stem: Cessez Mortels de Souspirer, &c. LEght af u vreucht, En staeckt gheneught, Midts dat ons heden is benomen Een waerde blom Die Wellekom
[pagina 62]
Sal wesen daer zy nu zal komen, Die oock haer aenghename Geest Ons stadigh is een vreucht gheweest. 2 Ach! 't was te vroegh Dat men haer droegh Soo haest van hier int duyster aerde, En liet in rouw Een droeve Vrouw, Die 't aenghename beelt eerst baerde, Ja die oock was haer vaders vreucht, En Broeders streckte tot geneught. 3 Ha Isabel V Geest is wel Van God ghetoghen, hier nae boven Dan tijt noch stont Sal uyt ons mont, V deughden zijn, maer stadigh loven En altijdt dencken soete Maeght, Wat lof en eer ghy mede draeght. *Gode geeft hem rust ,, Die 't eeuwigh lust,* P. Coesaert