Amsterdams minne-beekje. Deel 1
(1637)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijStem: Gespeeltjes wijl de tijdt, en 't lieffelijcke weder, &c.
TErwijl de Lente lockt de bloemtjes en de kruytjes
Weer uyt de swarte klont, na datse langen tijt
| |
[pagina 27]
| |
Haer groent geweest is quijt,
En ciert de boomtjes weer met blos en groene spruytjes //
2 Vlieght Cupid' om en om, en loost sijn gulden schichjes
Dan hier en dan weer daer, en dan weer elders hen,
En is niet eer te vreen
Voor datmen en voldoet de soete minne plichjes,
3 Plichjes niet met het geyl besmet, van wulpsche tochten,
Van Venus dartle min of Maeghden-snoepery,
Maer plichjes die daer vry
Alleen te bruycken staen d'Huwelijckche verknochten.
4 Dees heeft ons Bruydegom, terwijl hy schiep genuchjes,
Die vrolijck was ter Feest, lepprende Fransche vocht,
Getroffen, eer hy 't docht,
En soo zijn vreucht verkeert in pijnelijcke suchjes,
5 Suchtjes die hy terstont met minnelijcke klachtjes
Vytstorten inde schoot van dees beleefde Maeght,
Die thans Bruydts-kransje draeght.
En door haer loos geveyns ontschroeft heeft zijn gedachjes,
6 Sy bevindende dat sen hert in liefde blaeckten,
Voeld oock de selfsten brant onder haer slincker borst,
En dorst nae 't geen hy dorst.
| |
[pagina 28]
| |
Dies geeft sy 't woortje Ja, waer na hy yverigh haeckten.
7 Genode die nu zijn ter Feest alhier gebeden,
Sijt vrolijck en verheught, boert, kust, lacht, danst en springt
Of vrolijck deuntjes singht,
Of yvert om het spoor van dees twee na te treden.
N. Pels. verandert in tijt |
|