Amsterdamsche Vreughde-stroom (Eerste deel)

[Wat duycker heeft den Arimiaen.]

Stemme: Van de Nacht-Godin Diaen.

WAt duycker heeft den Arimiaen, Al weer dit snoode feyt begaen
Dat hy door hande van een Bengel, Met een Tygers wreet ghewoel,
Soo minnelijcken Engel, Sluyt in dese Poel.

2   ’t Is wonder dat haer blicksemt-licht,

Hem niet als slaef en dienst verplicht,
En dat haer minnelijcke loncken, Sijn boos Tyrannigh hert,
Versachten en ontfoncken, Het medooghent wert.

[p. 216]

 

3   Bedwingt men dan soo lieven Ziel,

 

In ’t Tuchthuys van een snoode Fiel,

 

Wie kan soo lieven Engel quellen, En tot het diep ghesucht,

 

Haer Hertjen zoo ontstellen, Door een valsch gherucht.

 

4   Is dit een Beckjen voor droogh broot

 

En dranck als water uyt de Sloot,

 

Zijn dese hantjes om te kluysteren? En is dit dan een Beelt,

 

Om een gat te duysteren, ’t Geen de herten steelt?

 

5   Wie siet haer droeve Ooghjes aen,

 

Benevelt door een laeu ghetraen,

 

Die niet haer Zieltjes rust sou soecken, En die de wreede daet,

 

Van dien Tyran vervloecken, Die dit feyt begaet.

 

6   Al was de Wooningh van metael.

 

De Kluysters van ghestrenghelt stael,

 

So sal mijn wil haer kracht verdrucken, En haer minnelijcke ziel

 

Wt al ’t ghekluyster rucken, ’t Geen haer schoonheydt hiel.

 

YNDE.