Amsterdamsche Vreughde-stroom (Eerste deel)

[Komt mijn Oyen Lamm’ren.]

Toon: C’est Annij si belle, &c.

KOmt mijn Oyen Lamm’ren,
Treet te veltwaert in,
Staeckt het droevigh jamm’ren
Van uw’ Harderin.

2   Gaet en knabbelt blaetjes

Langhs de dorre Hey,
Terwijl ick dees paetjes,
Tree met naer geschrey.

3   Al dees Beemden en Bomen,

Zijn met my begaen,
Ia dees water-stroomen,
Blyven stille staen.

4   Al dees wilde dieren,

Worden tam en mack,
Sy niet tierelieren,
Vreughdigh by op een tack.

[p. 181]

 

5   Mits sy vreesent derven

 

Mijn trouw Harder Pan,

 

Soo moet ick ’t besterven,

 

Komt hy niet meer an.

 

6    Tuygt vry Noortse stranden

 

En ghy Amstel-kust,

 

Oft mijn hart niet branden,

 

Nae mijn Harders lust.

 

7   En ghy mede wooningh,

 

Daer men heeft gespeelt,

 

De droeve vertoningh

 

Van Dorethas beelt.

 

8   Tot de duyster wolcken,

 

Deckten d’Aertrijck, dan

 

Brochten Venus tolcken

 

Ons vreught weder an.

 

9   Tot Auroraes luyster

 

Klopten voor het glas,

 

En Morpheus duyster,

 

Gantsch verdweenen was

 

10 Nu so moet ick treuren,

 

Eensaem vol geween,

 

Mach ’t my niet gebeuren,

 

Dat wy worden een.

 

11   Adieu ontrou Harder,

 

Spiegelt u aen my,

 

Nimphjes, eer ghy varder

 

Valt in minnery.

 

I. D. K.