Amsterdamsche Vreughde-stroom (Eerste deel)

[p. 171]

[Nu mach my Bruydegom gebeuren ’t soetste soet.]

Toon: Het daghet uyt den Oosten, &c.

NV mach my Bruydegom gebeuren ’t soetste soet,
’t Doet menigh hartje treuren dat my verblijden doet,
’t Doet menigh hartje treuren, hertje treuren.

2   Ick ben nu van veel kommer en arrebeyt bevrijt,

Men brenght veel sorgh te kercken wanneer ’t is uytgevrijt, etc.

3   Het Houw’lijcx Iock te dragen schijnt swaer en moeyelijkck

Soo ghy my wilt gelooven, hier is seer lieffelijck, etc.

4   Het Houw’lijck is een Haven, ’t Gevry de reys op Zee,

De reys is vol perijckel maer veylig is de Ree, etc.

5   Het Houw’lijc maeckt mijn Bruytje so vrolijck en verheugt

Het doet haer nu genieten de aldergrootste vreught, etc.

6   Het moet haer wel behaghen, haer hartje roept komt weer,

Het is haer wel bekomen, kan ick, sy wil wel meer, etc.

7   Sy houdt niet meer van Vryen: zy heeft daer in geen zin,

Sy hout het met Trouwen, dat heeft veel vreughden in, etc.

8   Wanneer der minne vlammen van liefd ‘thert branden doet

Het Houwelijck blust met vreughden terstont der minnen-gloet, etc.

9   Het kan van twee Gelieven en willen maken een,

[p. 172]

 

’t Maeckt druc in quade tijden, in voorspoet vreugt gemeen, etc.

 

10 Met Vryen oock den Mensch wel soms verheugen doet,

 

Maer ’t heeft als ’t heylig-bitter vol ramp en weynigh soet, etc.

 

11   Die vrijt is onderworpen den laster-tongh en Nijdt,

 

Zijt ghy door Trouw gebonden ghy zijt daer van bevrijt, etc.

 

12   Wilt niet u tijt verslijten, in ‘t vryen soete Ieught,

 

’t Gevry mint niet als ’t eynde, maer middel tot de vreught, etc.

 

13   Elck dan terwijl hy bloeyt, sich spoeyd’ doch na den trou,

 

Des Somers bloost het Roosje maer ’t kan niet tegen kou, etc.

 

14   Gebruyckt het soete werck-tuygh terwijl het noch is goet,

 

Den Grijsen is ’t verboden, de Ieught kan, ’t is haer soet,

 

Den Grijsen is ’t verboden, is ’t verboden.