| |
| |
| |
Letter-Bancket.
Ghegrabbelt op den tweeden dagh van H. G. ende S. Bruylofts-Feest.
VRienden ‘k speel hier op mijn Fluyt,
’t Heyl van Bruydegom en Bruydt,
En kapittel sulcken Maeghd,
Die dat speelen niet behaeghd,
Door het Suycker Dry-zaed wort
Druyl-oor tot de vreugd geport.
’t Groene Paer wijst men na ’t Bedt.
En de Speelnoots op haer pret.
D’Aldereerste Minne-lusjes,
Geconfijt met duysent kusjes,
| |
| |
Ia het zerrip zoetste zoet
Is op het leckerste geboet,
In de lieffelijckste uyrtjes.
Met ontelb’re Minne-kuyrtjes,
Van de weelderijckste nacht.
Bruydtje ‘k wed ghy weynigh dacht,
Dat dat pit der leckernije
Soo wel smaeckte, doen de Reye
Daer u Maeghdom met een set,
(Door des Bruyd’gooms malle malle)
Was verspilt, wat mach ick kalle?
‘k Bid, ay bid! het poesel-wicht,
Dat hy met sijn gulde Schicht
Treft u Speelnoots en Gespeelen,
En al die niet mogen veelen,
Datmen eens van vrijen kickt.
| |
| |
Cupidootje mickt, ay mickt!
Wilt haer harde hart soo rake,
Datse stracks van minne blake,
Op dat haest een Bruyloft uyt
Dese Bruyloft-Stacy spruyt.
Iuffers, soo de soetigheden,
Die de Bruy u kan ontleden,
Noch geen sucht, geen lonck, geen lagh,
Noch ghevley, ghestreel, ghepragh,
Noch de aengename woortjes,
Die oyt vloeyde langhs de boortjes
Daer men Goden ambrosijn,
En haer Nectars puyckste geuren
Hayligh-bitter by sou keuren,
| |
| |
Noch u Maeghdelijck besluyt,
In het minste niet vry-buyt.
Wilje van gheen Trouwen hooren?
Soo moet Hymen in sijn tooren,
Eeuwigh bannen (als Bagyne)
Slijtje leven daer in quyne,
Want je bent niet beter waert.
Wordje nou niet al vervaert?
Sie, dat komt van tegenstreve,
Doe ‘et niet weer van je leve,
Maer gaep, en beraedje kort.
Als jou Pap eboden wordt.
| |
| |
Ia nu wou ick gaen staen pruyle,
Niet te balcken, of te huyle,
Flucx weest vrolijck, tza je moet,
Wat brust heen je rechte bloet.
Siet ons Bruytje slaept by kans,
Repje Bruyd’gom aen den dans:
Voort naer bed toe metje Twee,
Gut Speelnootjes mochtje mee:
| |
| |
Dat je eens mocht sien de pret,
Diese hebben op het Bedt.
‘k Weet, je riep wel overluyt,
Och! die mee eens was de Bruyt.
Den 8 van Crol-maent 1651.
|
|