Amsterdamsche Vreughde-stroom (Eerste deel)

[p. 11]

[Wech Werelt, ‘k heb gesien hoe ghy u kond vermommen.]

Stem: Nota.

1.

WEch werelt, ‘k heb gesien hoe ghy u kond vermommen,
U schoonheydt is maer schijn, de waerheydt spant de Kroon,
Een nieuwe liefde heeft, mijn vierigh hert beklommen,
De luyster van mijn Lief is boven alle schoon,

O deught ghy hebt mijn Ziel ontsteken!

‘k Min u, en ben geheel,
‘k Min u, en ben geheel, de werelt afgeweecken.
hoe ghy u kond vermommen

2.

V licht verdonckert noyt, men kan het niet bekleeden

Met arme stof, de glans is boven het gewaet,
Ghy blinckt oneyndelijck, en u uytmuntentheden
Verheerelijcken niet, door ’t Konincklijck Cieraet,

Ghy wilt alleen de Ziel bewoonen,

Dien ghy van ’t aerdtrijck gaet,
Dien ghy van ’t aerdtrijck gaet, den wegh ten Hemel toonen.

3.

Wat rust ist schoonste deucht, dat hoop noch vrees kan brengen

[p. 12]

 

Veranderingh in een wanckelbare Ziel?

 

Want schoon het Vyer, en Aerd’, en Zee, zich t’samen menghen,

 

Noch druckt ghy ’t wreet geval met ongesette hiel:

 

De bittere doodt die ’t al doet vresen,

 

Moet u een soete gangh,

 

Moet u een soete gangh ten eeuwigh leven wesen.