Amsterdamsche Vreughde-stroom (Tweede deel)


Afscheit Van Amsterdam Na Oost-Indien.
Toon: O schoonste Personagy, &c. ADieu o pronk der Stede! Met al u schoon en cierlijke Gebouwen, ‘k Wens al de geene Vrede,
[pagina 243]
Die zig in u, om u Vest onthouwen: Want yder moet, Zig voor u Vroet, En voor u grootheid buigen: Want vreemde volken, Die zullen door haar Tolken, Zulks getuygen. 2 Adieu, ik meen te scheiden, Vit dit gewest, en ook van Amstels stroomen. Den Hemel wil my leiden, Tot dat ik ben, daar ik nog hoop te komen; Daar Febus praalt, En ’t heetste straalt, Met al zijn glans en schoonheid; Daar men Speec’rijen, En veelderhande Zijen V ten toon leyd. 3 Adieu o Brave Borsten! Wiens zelschap ik wel eertijdts heb genoten, Waar dat ik staag na dorste, Dan gingen wy zo ’t zamen henen stoten,
[pagina 244]
En waren braaf, O wat gaaf, Als men in zulken soetheid, Mag tijd spenderen, Wie zou daar voor begeeren Grooter goedheid! 3 Adieu o Amstel-Maagden! By wien ik plegt eertijts te verkeeren, Zo ick u ooit behaagden, Zo zingt dit Liet tog eens tot mijnder ere; Want ziet ik moet, Dog heel onzoet, Van u, o Meysjes! scheiden, En ‘k wens den Hemel Wil met zijn zoet gewemel V geleiden. F. Klaix.