De Amsterdamsche kermis-vreugd


Een Nieuw Lied. Van een Matroos en een Naaister. 1. Agter in de Ridderstraet, Daer woonter een Meisje fijn, Een Matroosje kan haer helpen, Ia, ia, van valderala, Een Matroosje kan haer helpe, Van al haer smert en pyn. 2. Zy lief haer minnebrief schryve, Na de Stad Rotterdam, Dat zy by haer Lief moet kome,
[pagina 93]
Ia, ia, van valderala, Als dat haer Lief moet kome, Die het Meisje helpe kan. 3. Haer liefje in de kamer kwam, Die zag het Meisje aan, Hy zag het wel aen haer bruin oge, Ia, ia, van valderala, Hy zag het wel aen haer bruin oge, Waer hy ze helpe kan. 4. Hy namse in zyn arme, Hy kuste haer roodermont, Wel vier-en-veertig werven, Ia, ia, van valderala, Wel vier-en-veertig werven, Het Meisje wierd gesond. 5. Wat zal men 't Matroosje vereere, Voor zyn kloekmoedige daet, Een Kindje in de wiege, Ia, ia, van valderala, Een Kindje in de wiege, Met mooi gekrult zwart haer. 6. Maer als het kind een zoontje is, Zal het een [M]atroosje zyn, En klimmen in de maste, Ia, ia, van valderala, En klimmen in de maste, Geen weerga moet 'er zyn. 7. Maar als 't dan een dogter is, Dan zal het een naaister zyn, Dan zal ik haer late naeije, Ia, ia, van valderala,
[pagina 94]
Dan zal ik haer late naeije, Door een Matroosje fyn. 8. Een Matroosje moet het wese, Spant boven al de kroon, Ik zal hem myn Trouwtje geve, Ia, ia, van valderala, Ik zal hem mijn Trouwtje geven, Het is een braef Persoon.