De Amsterdamsche kermis-vreugd
(1793)–Anoniem Amsterdamsche kermis-vreugd, De– AuteursrechtvrijZingende, by die gelegenheid, de aldernieuwste Liederen
[pagina 56]
| |
Goeden avond zy hy, goeden avond alle by,
En de jonsten die moet met my,
Gaen wandelen door het groene,
Langs de schone linde Bomen,
Daer de geele goude Roosjes staen.
3.
Den dag die verdween en den avond die kwam aen,
Deese Maget was moe van gaen;
Op een stoeltje liet zy haer zette,
Op een beddetje liet zy haer legge,
Want de slapenstyd kwam aen.
4.
't Was 's nagts omtrent, het was midden in de nagt,
Deese Maget de Iager ontsag,
En zy zei 'er wel Iagertje koene,
Laet ons wandelen door het groene,
Ziet den klaren dag die komt aen.
5.
Het is 'er voorwaer den dageraet niet,
Maer het is 'er de maneschyn,
En kom keer u nog eens omme,
Myn overschone Bloeme,
En kom spreek een woortje met my.
6.
Ik keer my niet om, of ik sprak hem niet aen,
En zo zynen wy opgestaen?
Wy trokken aen ons mooije kleeren,
Om van malkander te keeren,
Om van elkander te scheiden gaen.
7.
Dees Maget kloekmoedig sprak de Iager aen,
En zy zei wat hebt gy gedaen;
En nu hebje by my geslape,
Reine Maget hebt gy my gelate,
Reine Maget zo als ik was.
| |
[pagina 57]
| |
8.
Dat ik nu reine Maget gelaten heb,
En dat is 'er al uw eer,
Want gy bent nog zo jong van Iaren,
Wilt uw magedom nog wat sparen,
Adie tot op een ander keer.
9.
Oorlof dan Iagers wie gy zyt,
Als gy slaapt by een Ionge meid,
En al zyn zy wat jong van Iaren,
Wild haer magedom nog wat sparen,
Dat het u daer na niet en spyt.
|
|