| |
Een Nieuw Lied.
Op een Aangename Vois.
Gy Ionkmans van het Land,
Het schynt de liefde brand,
Geheel myn hert doorwond,
Dan komt die koude wind, bis.
Die zo menig maegd verslind.
De kouw die maekt ons teer,
| |
| |
En zy maer zugt en fyn, bis.
Om haer wat te versterken,
Maer dat moet gesuikert zyn, bis.
Ziet men al hier vergaderen,
De meisjes bly van geest,
Zyn voor de Iongmans niet bevreest,
Gebleeven maagd met eeren,
Gestreeden al voor myn eer,
Ging ik zeer laet na huis, bis.
Myn moeder maekt gedruys.
Myn moeder boos en quaed,
Ging aen het vloecken en aan 't kyve,
| |
| |
Het nykussen aen een kant, bis.
Het spinnewiel in de brand.
Gy bent een zoldaete wyf,
Van zo veel brave mannen,
Zy zyn zo wel bekent, bis.
Oorlof dan voor het lest,
Het zyn al verkeerde wegen;
Blyft liever op jou nest,
Tot 'er een jonkman uit liefden,
|
|