Een Nieuw Lied.
Op een Aangename Vois.
Ik groet u myn zoeste Engelinne,
Ik groet u myn overschone maegd,
Gy zyt die ik zo zeer beminne,
Ziet hoe myn herte na u jaegt,
Wilt myn helpe uit de pyn,
Laet my uwen dienaer zyn.
Is u hert met liefde bevange,
En ontsteeke door het minnevuur,
Gaet vertrek terstond van hier.
| |
Gaet verleyer, valsen vryer,
Spoet u naer Nephtunus strant,
Gaet verleyer, valschen Vryer,
Blust daer uwe minnebrand.
Ziet my aders zyn geheel ontsonken,
Ziet myn jeugdig hartje na u slaen,
Ziet myn oogjes naer u lonken,
Ag wilt myn helpen uit het getraen,
Ag Vriendinne, Engelinne,
Ziet myn ogen vol getraen,
Ag Vriendinne, Engelinne,
Wilt myn in genade ontfaen.
Ik zag u dan veel liever sterven,
Als dat gy myn maegdebloem,
In haer jeugd zoud gaen bederven,
En gaen dragen uwen roem,
Gaet verleijer valschen Vryer,
Gy en zult geen troost ontfaen,
Gaet verleijer valschen Vryer,
Wild vry na een ander gaen.
Moet ik derven u roode wangen,
Moet ik derven u schoon klaer aenschyn,
Myn hert is met de dood bevangen,
Ag schoon Princes verhoord dog myn,
Ag Vriendinne, Engelinne;
Ziet myn ogen vol getraen,
Ag Vriendinne, Engelinne,
Wilt myn in genade ontfaen.
Ag Cersius zoet ik voel myn heel ontsteeken,
Ag Cersius zoet gy ontroerd myn bloed,
Door u geklag en u zoet spreken,
Komt omhelst myn met 'er spoed,
| |
De maegdebloeme vol van roeme,
Al u droefheid is gedaen,
De maegdebloeme vol van roeme,
Ik wil Cersius in genade ontfaen.
Vergaert hier al gy Parnasius Scharen,
Vergaert hier al en maekt een bly geschal,
Speelt op Hoboos en snaeren,
En roept viva hier en overal,
Vol van glorie en victorie,
Vlegt een kroon van lauwerblaen,
Vol van glorie en victorie,
Cersius klagten zyn gedaen.
|
|