Amsteldamse vrolikheyt

Vervult met Veel'erhande gesangen, en Nieuwe Voysen

[p. 174]

De geboorte van
Silvia.

Stemme: Als Arethusa moê quam vander jagt.

D E Gratien daelden uyt Iovis troon,
Met juychen, en bly gelagh,
Op Silviaes geboorte-dagh:
En songen schoon, met stemmen blye,
Dit soet gesank: Groeyt soo, groeyt soo in deugt Silvye
V leven lank.

Als Iupijn dit hoorden op Olympus top,
Hy stuerden van Helikon,
De negen Susters van de Son;
Die speelden op haer Harmonye

[p. 175]

 

Musaes geklank: Groeyt soo, etc.

 

 

 

3 Laet nimmer verwelken u ruchtbare lof:

 

Maer groeyen als 't Lauwer-bladt,

 

Met Iris vochten-dou bespat,

 

In Pomoons-Hof, die noyt ontglye,

 

Een dorre rank: Groeyt soo, etc.

 

 

 

4 d' Idalische Herders hoorden dit me'e

 

Van d' Eccho haer holle stem,

 

Elk nam een Roose-krans met hem:

 

En lieten 't Vee den Wolf bestry'en,

 

Elk song een gank: Groeyt soo, etc.

 

 

 

5 De Satertjes sprongen van vreugde rondom,

 

Silvanus die speeld' een Liedt,

 

Op Syringaes driestemmig riet:

 

Pan sloeg de Bom, song als d'Harpye

 

Soo wreet, en wrank: Groeyt soo, etc.

 

 

 

6 Soo worde den dag ten avont gebracht,

 

Doen scheyden het Hemels-volk,

 

Omvangen van een Water-wolk.

 

Het aertsch-geslaght belust tot vryen:

 

 

[p. 176]

 

Haer Nimphjes blank,

 

Wensen den segen aen Silvia, haer leven lank.

J. Volhart.

Volhart in liefde.