Amsteldamse vrolikheyt
(1647)–Anoniem Amsteldamse vrolikheyt–
AuteursrechtvrijVervult met Veel'erhande gesangen, en Nieuwe Voysen
[pagina 139]
| |
Stemme: Herders Balet.
Celidon.
Rijst Morgen-Son van Célidon,
Verlaet u vaek'rig droomen:
Ey siet hoe schoon, Staet ons ten toon
De lieve Lauwer-spruyt!
Want Galatee, Die drijft haer Vee
Door Bergen, Bosschen, Boomen:
Nu West-waert door het Sandig Spoor,
Na 't groene Klaver kruyt:
Door Weyen, Valeyen,
Aen Kristalyne Stroomen;
Op Kruynen Van Duynen,
Met aengenaem geluyt.
Laura.
2 Ia Herder, flus, Al-eer dat dus
Noch scheen de Nacht-verdrijver,
Soo hoord' ik hier, Een geestig Dier,
Die song Vrouw Majaes Lof:
| |
[pagina 140]
| |
't Scheen aen de klank, Van haer gesank,
Sy was vol heet en yver,
En dacht te gaen, De Lauwer-blae'n
En Palm, te plukken of:
Ia planten, De kanten
Rondomme van den Vyver,
Ter eeren De Heeren
En Iuffers van het Hof.
Celidon.
3 De Roose-plant, Vyt Britten-lant,
Gaet Minne-suchjes loosen,
En vlecht altans Een schoone Krans,
Door VVELHEMS jeudig' hooft:
Sy sit en past De steeltjes vast,
Van Lelyen en Roosen,
Wiens soete geur, En schoone kleur,
Geen Boreas verdooft.
De Eng'len, Vermeng'len
't Oranjen met het bloosen,
Hard'rinne Mijns sinne,
Dat gy dit wel gelooft?
| |
[pagina 141]
| |
Laura.
4 'k Sie Hyacint, Dat dart'le Kint,
Gints aen de Reye springen,
Hoe vroolik ja Is Amira,
Ey hoor hoe Phillis schrilt:
De koude Snee En sal mijn Vee
Noch my, niet langer dwingen,
'k Wil nu ter tijt, Al wie 't ook spijt,
Me'e gaen in 't groote Gilt.
Filander Die kander
Soo soete deuntjes singen,
Sijn lusjes En kusjes,
Geeft hy my wonder milt.
Celidon.
5 Wel Laura! kan V hartje dan
(Als harde Diamanten)
Niet worden week? Door 't soet gesmeek
Dat Celidon u doet.
Wilt gy de Trou, Beminde Vrou,
Dan eeuwig tegen kanten,
Van dese Ziel? Die met gekniel,
V ned'righ valt te voet.
| |
[pagina 142]
| |
Laura.
Rijst waerde, Van d' aerde,
'k Sal u in 't herte planten,
Voor Winner, En Minner
Van Lauraes te'er gemoet.
Celidon.
6 Kom laet ons nu, Hier onder 't luw
Dien Harder Offer-branden,
Die onse Hut, Altijt beschut,
Dat Mars ons niet verdrukt:
Dien Leeuw van aert, Die 't Vee bewaert
Voor wreede Wolven tanden:
Nu in den Echt, Wy zijn gehecht,
Daer 't ons na wensch gelukt.
Laura.
En loven, Daer boven,
Den hoeder aller Landen.
Celidon.
Ia Troosje, En 't Roosje
Van Laura dan geplukt.
U Y T. |
|